අද කාලේ හැදෙන පොඩි එවුන්

පොඩි එවුන් කියන්නෙ ඉතින් කොහොමත් ළග ඉන්නකොට ආතල් කෝටියක් දෙනවනෙ. ඒ වගෙ කතා සෙට් එකක්ම පහුගිය කාලෙ  බුකියෙ එහේ මෙහේ තිබුන මතකයි.

මෙ සීන් එක මට උනේ මීට අවුරුදු දෙකකට විතර කලින්. කැම්පස් එකේ ඉදල ට්‍රේනින් එකට කියල කොළඹ ආවනේ, කවද කාපු ටකරන්ද ඉතින්, කොළඹ කියල දැනගෙන හිටියේ පිටකොටුවෙ බස් ස්ටැන්ඩ් එක විතරනෙ. ඔන්න ඉතින් අදුරන නෑ කෙනෙකුට එහෙම කියල බොඩිමකුත් හොයාගත්තා.

කොහොමහරි මෙ නෑ කෙනත් එක්කම බොඩිමට අවිත් නතර උනා. නතර උනාට මොකෝ මම අහගත්තෙ න මේ කොහෙද කියල. දැන් ඉතින් බොඩිම ඇතුලට වෙල ඉන්නව ඇටි කෙහෙල් කාපු උගුඩුව වගේ. කෝකටත් කියල ෆෝන් එක අරගෙන බැලුව කොහෙ කියලද වැටෙන්නෙ කියල. ඒ වෙලවෙ තමයි සහොදරවරුනෙ මට ඇඩුනේ. ෆෝන් එක ඉතාමත් පැහදිළිවම වැටෙනව "වනාතමුල්ල" කියල. සින්හලෙන් කියනවනම් වනාතෙ. කොළඹ විතරක් නෙමයි, කොළඹත් හොදම ඒරීයා එකටයි ගොඩ බැහැල තියෙන්න කියල තෙරුනෙ දැන් තම්යි ඔන්න.

දැන් ඇති නේද වටේ ගියා, නෑ නෑ වටේ ගියා නෙමෙයි. මෙතනින් තමයි කතාව පටන් ගන්නෙ. අහලා ඇතිනේ වනතෙ පැත්තෙ අයියලා ගැන, ගොඩක් රේකොඩ් එහෙම තියලා තියෙනවනෙ අංශ ගණනාවකින්.(කු*,බ*,පා**,...).

දවසක් දෙකක් බොඩිමට වෙල ඉන්නකොට තමයි ටිකක් වට පිටාව ගැන තෙරුනෙ. බොඩිමෙ ඉන්නව පොඩි කොල්ලෙක්, ලස්සන කටක් තියෙන. ලස්සන කීවට ඉතින් මූ මෙ ලස්සන කටෙන් වචන 10ක් කීවොත් 5ක් විතර තරු දාල ලියන්න වෙන්නෙ.ඒ තරම් සුපිරි කටක් තමයි මූට පිහිටලා තිබුනෙ. කට ගෑවෙ රන් කිරිද වෙන මොනවහරිද දන් නෑ. ඔන්න මේ වීරයා අපේ බොඩිමටත් දවසක් දෙකක් විතර රින්ගුවා. රින්ගල අපිටත් වචන දෙක තුනකින් සන්ග්‍රහ කරල තමයි ආපහු යන්නෙ.
ඔන්න ඔහොම අපු දවසක බොහොම අහින්සක විදිහට මගෙ ලගට වෙලා ඉදගෙන ඉන්නවා කවදාවත් නැතුව.
ටික වෙලාවකින් මු කතා කරන්න ගත්තා.
"අයියෙ, මට චුයින්ගම් එකක් අරන් දෙන්නකො"
මමත් ඉතින් ගත් කටටම කීව මගෙ ලග සල්ලි නෑ කියලා.
විනාඩියක් විතර බලන් ඉඩල අඉත් අහනව මු "අනේ අයියේ චුයින්ගම් එකක් අරගෙන දෙනන්කෝ" කියල. මම ආයෙමත් කීව සල්ලි නෑ කියල. මෙ විදිහට දහ සැරයක් විතර කීව මගෙන් අහල අන්තිමට අහනවා, "චුයින්ගම් එකක් අරගෙන දෙන්නෙම නැද්ද" කියල.
මමත් ඉතින් ටිකක් සැර මූඩ් එකක් අරගෙන කීව "මම කීවනෙ දැන් නෑ කියල, තවත් ඉල්ලුවොත් ගහල එලවන්නෙ"
කියල.
"එහෙනම්, හෙට ඇරගෙන දෙන්නම් කියලා රවට්ටලා මම යවන්නකෝ"
අයියෝ සල්ලි කියල මට හිතුනෙ ඔන්න ඔය වෙලවේ තමයි. පව් කියලත් හිතුන, එත් මූ මොකද කරන්නෙ කියල බලන්න මම කීව "හා එහෙනම් මම හෙට චුයින්ගම් අරන් දෙන්නම්, දැන් යන්නකෝ" කියලා. අනේ කිසි කරදරයක් නැතුව ගියා මෙන්න.

ඊට පස්සෙ මම චුයින්ගම් එකක් ගෙනත් දුන්න. ඒත් තව ටික දවසක් යනකොට මට තෙරුන මේ පැත්තෙ ඉන්න අනිත් පොඩි ළමයින්ට වඩා මෙ පොඩි එකා ගොඩක් හොදයි කියලා. මේ පැත්තෙ පොඩි ළමයින්ට කුනුහරුප කියන්නෙ සාමාන්‍ය භාෂාවෙම කොටසක් වගේ. අම්මලා තාත්තලා කතාකරන්නෙ ඒ විදිහටනම ළමයි එහෙම කතා කරන එක වෙනස් වෙන්නෙ නෑනෙ කොහොමත්. මේ දෙවල් වලට වගකියන්න ඔනෙ අපෙ රට අවුරුදු ගානක ඉඩල පලනය කරපු හා දැනටත් පාලනය කරන නයකයෝ. තමුන්ගෙ වාසි වලට මෙ දුප්පත් මිනිස්සු පාවිච්චි කරල, අතඇරල දාල. ඒ මිනිස්සු එට පස්සෙ ජීවත් වෙන්න සල්ලි හම්බවෙන ඔනෙම දෙයක් කරනව දැන්.